Εκφοβισμός είναι όταν κάποιος εκφοβίζει ή προκαλεί βλάβη σε άλλο πρόσωπο με συγκεκριμένο σκοπό. Τα θύματα του εκφοβισμού μπορούν να δεχτούν επίθεση λεκτική, σωματική ή συναισθηματική και συχνά απειλούνται και φοβούνται. Ο εκφοβισμός δεν πρέπει να θεωρείται ως ένα ατυχές αλλά αναπόφευκτο μέρος της σχολικής ζωής. Κανένα παιδί δεν αξίζει να εκφοβισθεί - είναι απαράδεκτη συμπεριφορά και μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για το θύμα.

1. Ο εκφοβισμός στο σχολείο μπορεί να περιλαμβάνει:
   • λεκτική παρενόχληση - πρόσωπο με πρόσωπο, μέσω τηλεφώνου, κειμένου ή μέσω διαδικτύου
   • χτύπημα, τράβηγμα μαλλιών και κλωτσιές
   • διάδοση φημών
   • καταστροφή αγαθών
   • αποκλεισμό από παιχνίδι ή από κοινωνικές εκδηλώσεις και δίκτυα
   
   
   
2. Πώς μπορώ να καταλάβω αν το παιδί μου είναι θύμα εκφοβισμού;
   Το παιδί σας μπορεί να μην σας πει ότι είναι θύμα εκφοβισμού. Εντούτοις, μπορεί να παρατηρήσετε κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά του, όπως:
   • απροθυμία να πάει στο σχολείο
   • αίσθημα αδιαθεσίας, συχνά με πονοκέφαλο
   • ανησυχία
   • επιθετικότητα εναντίον σας ή άλλων στην οικογένειά σας
   • υπνηλία
   • ξυπνήματα τη νύχτα
   • να λείπουν ή να έχουν υποστεί ζημιά ορισμένα πράγματά του
   
   
   

3. Τι πρέπει να κάνω εάν το παιδί μου είναι θύμα εκφοβισμού;
   Αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας είναι θύμα εκφοβισμού, μην το αγνοείτε! Βρείτε μια ήσυχη στιγμή για να μιλήσετε στο παιδί σας. Εξηγήστε ότι ο εκφοβισμός είναι απαράδεκτος και ότι κανένας δε θα έπρεπε να έρχεται αντιμέτωπος με αυτόν. Υποσχεθείτε ότι θα κάνετε ό,τι μπορείτε για να το σταματήσετε. Κάντε ένα ραντεβού για να δείτε το δάσκαλο του παιδιού σας το συντομότερο δυνατό. Χρήσιμες συμβουλές για τη συνάντηση:
   
   • Αποφασίστε τι θέλετε να πείτε και τι θέλετε να επιτύχετε από τη συνάντηση προτού πάτε.
   • Προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι ακόμα κι αν αισθανθείτε θυμωμένοι και συναισθηματικοί.
   • Μην κατηγορείτε τον δάσκαλο - αυτός ή αυτή μπορεί να αγνοεί τον εκφοβισμό.
   • Δώστε συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς το παιδί σας εκφοβίζεται.
   • Ρωτήστε ποια είναι η πολιτική κατά του εκφοβισμού του σχολείου.
   • Συζητήστε το πώς θα δράσει ο δάσκαλος.
   • Διαλέξτε να συναντηθείτε ξανά εντός δύο εβδομάδων για να συζητήσετε την πρόοδο.
   • Εάν είστε δυσαρεστημένοι με τον τρόπο με τον οποίο ο καθηγητής του παιδιού σας αντιμετωπίζει την κατάσταση - είτε στη σύσκεψη είτε μετά από τη δράση του σχολείου - πραγματοποιήστε ένα ραντεβού για να δείτε τον διευθυντή και να περάσετε από την ίδια διαδικασία που περιγράφεται παραπάνω.
   
   
   

4. Τι πρέπει να κάνω εάν το παιδί μου είναι "ο θύτης";
   Εάν υποπτεύεστε ότι το παιδί σας εκφοβίζει ένα άλλο παιδί ή άλλα παιδιά, μην το αγνοείτε! Ένα παιδί που εκφοβίζει άλλους συχνά έχει προβλήματα με τον εαυτό του. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι μπορεί να προκαλεί αυτή τη συμπεριφορά και να σκεφτείτε τι συμβαίνει στο δικό σας σπίτι. Ο εκφοβισμός μπορεί να είναι διακριτικός, επομένως παρακολουθήστε προσεκτικά τη συμπεριφορά του παιδιού σας.
   
   

Σκεφτείτε τα ακόλουθα:

• Το παιδί σας περνάει μια δύσκολη στιγμή;
• Το παιδί σας αισθάνεται ότι έχει παραβλεφθεί ή επισκιαστεί;
• Μπορεί το παιδί σας να αντιγράφει τη συμπεριφορά κάποιου άλλου - ίσως έναν ενήλικα ή μεγαλύτερο αδερφό στο σπίτι;
• Μήπως άλλα μέλη της οικογένειάς σας χρησιμοποιούν επιθετικότητα ή δύναμη για να πάρουν αυτό που θέλουν;
• Επιτρέπετε στο παιδί σας να χρησιμοποιεί επιθετικότητα ή δύναμη για να πάρει αυτό που θέλει από άλλους ανθρώπους;
• Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας καταλαβαίνει ότι ο εκφοβισμός είναι απαράδεκτος. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να είναι φιλικό, κατανοητό και ευγενικό σε άλλους. Προσπαθήστε να ενισχύσετε τις φιλίες καλώντας άλλα παιδιά στο σπίτι σας, αλλά προσέξτε για τυχόν σημάδια εκφοβισμού.

Δυστυχώς, ζούμε σε μία εποχή που τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού ολοένα και αυξάνονται, ενώ ταυτόχρονα οι γονείς, το σχολικό περιβάλλον , η κοινωνία δείχνουν να αγνοούν ή να κλείνουν τα μάτια ''παγωμένοι'' μή μπορώντας να πάρουν δραστικά μέτρα. Κάθε φορά που ακούμε για μία απόπειρα αυτοκτονίας , μουδιάζουμε και ευχόμαστε να μη συμβεί ποτέ στο δικό μας παιδί, ψάχνουμε θύτες και αιτίες. Ενώ θα έπρεπε να αναλαβουμε αμέσως δράση! Να μιλήσουμε στο παιδί μας, να του εξηγήσουμε τι είναι σωστό και τι λάθος. Να είμαστε διαρκώς σε επαγρύπνηση και κάθε φορά που βλέπουμε κάποιο ''σημάδι'' να κινητοποιούμαστε, να μην περιμένουμε κάποιο ''κακό'' να μας ξυπνήσει. Ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης και των πολλών μηνυμάτων, αλλά κατά πόσο τα φλιτράρουμε όλα αυτά τα μηνύματα και δισφαλίζουμε ότι αυτά που λαμβάνουν τα παιδιά μας είναι τα σωστά; 

Κανένα παιδί δεν γεννιέται καλό ή κακό. Τα παιδιά χρειάζονται, φροντίδα (όχι μόνο υλική), αγάπη, καθοδήγηση και διαπαιδαγώγηση! Όταν μιλάμε στα παιδιά για αξίες, σωστές συμπεριφορές, εκτίμηση και σεβασμό, όταν έχουμε ως γονείς τις ''κεραίες μας ανοιχτές'' σε κάθε τι που συμβαίνει και αντί να το αγνοούμε κοιτάμε τη ρίζα του προβλήματος και το καταστέλλουμε , τότε και ο σχολικός εκφοβισμός θα αρχίσει να καταστέλλεται και φαινόμενα σχολικής βίας να εκλείπουν.

Την Κυριακή, 7 Απριλίου 2019, και ώρα 10.30 π.μ. έλαβε χώρα στο κινηματοθέατρο του δήμου Γλυφάδας η Ημερίδα του Εκπαιδευτικού μας Οργανισμού «Επαγγελματικός Προσανατολισμός: Νέα Δεδομένα και Αλλαγές στο Εκπαιδευτικό σύστημα» η οποία διοργανώθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία Συμβούλων Σταδιοδρομίας Employ.

Η εκδήλωση απευθυνόταν σε μαθητές της Α’,  Β΄ και Γ΄ Λυκείου και στους γονείς τους, καθώς και σε εκπαιδευτικούς. Η προσέλευση του κόσμου ήταν αθρόα και το ενδιαφέρουν τους μεγάλο. Η αίθουσα από πολύ νωρίς είχε κατακλυστεί από γονείς και μαθητές από  όλες τις περιοχές που δραστηριοποιείται ο ΡΟΜΒΟΣ, Ηλιούπολη, Ελληνικό-Αργυρούπολη, Γλυφάδα και Βούλα, ενώ πλην των θέσεων χρησιμοποιήθηκαν και καρέκλες για να εξυπηρετηθούν όλοι οι παρευρισκόμενοι. 

 Τον εναρκτήριο χαιρετισμό απηύθυνε ο Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης κος. Κωνσταντάτος Γιάννης. Μίλησε για τη σημασία του επαγγελματικού προσανατολισμού και πόσο άρρηκτα συνδεδεμένο είναι με την επαγγελματική διαδικασία. Στην συνέχεια, χαιρετισμό απηύθυνε ο Αντιδήμαρχος Πρασίνου Ηλιούπολης κος. Ψυρρόπουλος Στάθης. Ως παλιός μαθητής του ΡΟΜΒΟΥ και νυν καθηγητής του παρότρυνε τα παιδιά να θέτουν στόχους και να κυνηγούν την υλοποίησή τους., επισημαίνοντας την ανάγκη για επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων, και πως τέτοιες ενέργειες όπως η σημερινή είναι σημαντικό να γίνονται. Από την ημερίδα μας δεν έλειψε ούτε ο Δήμαρχος Γλυφάδας κος. Παπανικολάου Γεώργιος επίσης παλιός μαθητής του ΡΟΜΒΟΥ, ο οποίος προέτρεψε τους μαθητές να διαλέξουν τα επαγγέλματα που θα τους κάνουν ευτυχισμένους και έτσι θα εξασφαλίσουν και την επιτυχία τους σε επαγγελματικός και προσωπικό επίπεδο.  Τέλος, ήταν ιδιαίτερη τιμή και μεγάλη χαρά που παρευρέθηκε και απηύθυνε χαιρετισμό ο πρώην Υφυπουργός Παιδείας, Πανεπιστημιακός και Βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ κος. Παπαθεοδώρου Θεόδωρος .

Την έναρξη των ομιλιών έκανε η Υπεύθυνη Ποιότητας και Μαθηματικός του ΡΟΜΒΟΥ κα. Τσαρπαλή Ειρήνη, η οποία μίλησε στα παιδιά για τη σωστή προετοιμασία την ανάγκη οι μαθητές να έχουν τις κατάλληλες βάσεις και να προετοιμάζονται για τις εξετάσεις και το πώς θα πρέπει να δομούν το χρόνο τους. Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Φιλόλογος και Υπεύθυνος τον Ανθρωπιστικών Σπουδών του ΡΟΜΒΟΥ κος. Τρουλάκης Μάνος. Μίλησε στους μαθητές για τις αλλαγές στον τρόπο εξέτασης του μαθήματος των Αρχαίων και πόσο σημαντικά είναι. Καθώς και για τη συνεξέταση των μαθημάτων της Νεοελληνικής Γλώσσας με τη Νεοελληνική Λογοτεχνία.

       Στη συνέχεια της ημερίδας, το λόγο ανέλαβε ο  κος. Ταουσάνης Χρήστος, Σύμβουλος Σταδιοδρομίας της Employ, διδάκτωρ Α.Π.Θ. και συγγραφέας των Επαγγελματικών Οδηγών «Επιλέγω Σπουδές και Επάγγελμα», ο οποίος μίλησε για τα επιστημονικά πεδία και τις σχολές που βρίσκονται σε αυτά καθώς και για τα τμήματα με αυξημένη ζήτηση και τα νέα δεδομένα στην αγορά εργασίας. Μίλησε για όλες τις αλλαγές που συντελούνται στο νέο εκπαιδευτικό σύστημα και πια θα είναι τα νέα δεδομένα για τους μαθητές. Ενώ, τέλος, απάντησε στις απορίες των νέων και των γονιών που παρευρίσκονταν στο χώρο. Το ενδιαφέρον ήταν μεγάλο και με τη λήξη της ημερίδας όλοι έφυγαν ικανοποιημένοι για τις γνώσεις και τις πληροφορίες που έλαβαν πάνω στα θέματα που τους αφορούν.

 Για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την Ημερίδα πατήστε εδώ

Οργανώστε τη σχολική τάξη
• Είναι σημαντικό ο μαθητής με ΔΕΠΥ να κάθεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δάσκαλο, στο πρώτο θρανίο για να μην έχει στο οπτικό του πεδίο τα άλλα παιδιά. Δεν πρέπει όμως να διαχωρίζεται από την υπόλοιπη τάξη.
• Το θρανίο του μαθητή είναι προτιμότερο να βρίσκεται μακριά από τον διάδρομο, τα παράθυρα και γενικά πηγές μηχανικού θορύβου για να αποφεύγονται οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή.
• Καλό είναι το παιδί με ΔΕΠΥ να κάθεται μαζί με έναν καλό μαθητή που να λειτουργεί σαν μοντέλο οργάνωσης και θετικής συμπεριφοράς.

Οργανώστε την παράδοση του μαθήματος με τρόπο που και να βοηθά το μαθητή με ΔΕΠΥ και να είναι χρήσιμη στα άλλα παιδιά.
• Πριν από τη παράδοση δώστε την κεντρική ιδέα ή λέξεις κλειδιά.
• Κάνετε σύντομες παρουσιάσεις ή σπάστε την ύλη σε μικρότερα κομμάτια.
• Απλοποιείστε τις σύνθετες έννοιες
• Αποφεύγετε τις σύνθετες εντολές
• Χρησιμοποιείστε όπου μπορείτε οπτικοακουστικό ή φωτογραφικό υλικό
• Επιδιώξτε την ενεργή συμμετοχή του μαθητή με ΔΕΠΥ στην παράδοση του μαθήματος, π.χ. μπορεί να γράφει τις λέξεις κλειδιά ή την κεντρική ιδέα του μαθήματος στον πίνακα.
• Όταν παραδίδετε ή δίνετε εξηγήσεις πρέπει να στέκεστε κοντά στο μαθητή με ΔΕΠΥ και να τον καθοδηγείτε σταθερά και διακριτικά.
• Διατηρείτε οπτική επαφή με τον μαθητή με ΔΕΠΥ και επικοινωνείτε μαζί του κατά τη διάρκεια της παράδοσης. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε το όνομά του ή να του δίνετε σημειώσεις σχετικά με τα βασικά σημεία του μαθήματος.
• Όταν γράφετε στον πίνακα μεγάλο όγκο πληροφοριών χρησιμοποιείστε εντονότερα χρώματα για τις βασικές έννοιες.

Προετοιμάστε ασκήσεις και διαγωνίσματα
• Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται βοήθεια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με το μέσο μαθητή. Τα περισσότερα όμως διστάζουν να τη ζητήσουν και είναι σημαντικό να τα ενθαρρύνετε να ζητούν.
• Σιγουρευτείτε ότι έχει καταλάβει τις οδηγίες πριν αρχίσει να γράφει.
• Αν χρειάζεται επαναλαμβάνετε τις οδηγίες με ήρεμο και θετικό τρόπο ή μπορείτε να βάλετε τον μαθητή με ΔΕΠΥ να τις επαναλάβει για σας.
• Είναι προτιμότερο να βάζετε σύντομα τεστ και να αποφεύγετε τα μεγάλα διαγωνίσματα.
• Χρησιμοποιείστε όπου είναι δυνατόν σχήματα και χρώματα.
• Δώστε στο μαθητή με ΔΕΠΥ μεγαλύτερο χρόνο για να ολοκληρώσει την εργασία του. Τον χρειάζεται.
• Επιβραβεύστε την ακρίβεια και όχι την ποσότητα.

Ενισχύστε την οργανωμένη συμπεριφορά
• Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται ένα εξαιρετικά δομημένο περιβάλλον προκειμένου να ανταποκριθούν θετικά. Καθιερώστε μια καθημερινή ρουτίνα στην τάξη.
• Γράψτε καθημερινά το πρόγραμμα στον πίνακα.
• Δείξτε στα παιδιά πόσο σημαντική θεωρείτε την οργάνωση, δίνοντάς τους 5 λεπτά την ημέρα, προκειμένου να οργανώσουν το θρανίο και τα βιβλία τους. Επιβραβεύστε καθημερινά την πιο οργανωμένη σειρά μαθητών.
• Επιβραβεύστε άμεσα τη σύμφωνη με τους κανόνες συμπεριφορά. Η επιβράβευση πρέπει να είναι συχνότερη από την τιμωρία.
• Υιοθετείστε ένα σύστημα ανταμοιβής για την ολοκλήρωση των εργασιών.
• Οι κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη πρέπει να είναι σαφείς και απλοί.
• Παραμείνετε ήρεμοι, επαναλάβετε τον κανόνα όποτε χρειάζεται, αποφεύγοντας να έλθετε σε αντιπαράθεση με τον μαθητή.
• Μπορείτε επίσης να κάνετε μια συμφωνία σε ατομική βάση, με τη μορφή "συμβολαίου" με το μαθητή.
• Μπορείτε να θέσετε εβδομαδιαίους ή μηνιαίους στόχους, ανάλογα με τις ανάγκες του συγκεκριμένου μαθητή.
• Επαινέστε συγκεκριμένες συμπεριφορές, πχ πείτε συγχαρητήρια, έγραψες σωστά όλη την ορθογραφία, αντί να πείτε μπράβο.
• Να είστε σε επιφυλακή για την κίνηση που μπορεί να χρειάζεται ο μαθητής. Αν τον βλέπετε σε ανησυχία, μπορείτε να τον στέλνετε στο γραφείο να φέρει ορισμένα υλικά, πχ κιμωλίες. Η ολιγόλεπτη αυτή έξοδος από την τάξη λειτουργεί σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης.
• Πριν φύγει, βεβαιωθείτε ότι έχει καταγράψει τις εργασίες που έχει για το σπίτι.
• Οι μαθητές με ΔΕΠΥ απογοητεύονται εύκολα. Το άγχος, η πίεση, η κούραση μπορούν να αναστείλουν τον αυτοέλεγχό τους και να οδηγήσουν σε κακή συμπεριφορά.

Ενισχύστε την κοινωνικοποίηση
• Είναι σημαντικό να συζητάτε στην τάξη για το σωστό τρόπο επίλυσης των διαφορών και των συγκρούσεων.
• Ενισχύστε τη σχέση του μαθητή με ΔΕΠΥ με τους συμμαθητές του.
• Μην τον μειώνετε μπροστά σε άλλους. Τόσο αυτός όσο και οι άλλοι ξέρουν ότι είναι σε μειονεκτική θέση και θα θεωρήσουν ότι τους δίνετε την άδεια να τον μειώσουν κι εκείνοι.
• Αποφύγετε να του θυμίζετε μπροστά σε άλλους ότι πρέπει να πάρει φάρμακο σε περίπτωση που βρίσκεται σε φαρμακευτική αγωγή.

Η παρουσία ενός παιδιού με ΔΕΠΥ μπορεί να ''διαλύσει'' την τάξη και να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στη διδασκαλία. Η δουλειά του δασκάλου είναι επίπονη, και συχνά γεμάτη άγχος, ματαίωση ακόμα και θυμό. Μην παίρνετε τη συμπεριφορά του παιδιού προσωπικά. Η ΔΕΠΥ είναι η αιτία. Με τη βοήθειά σας τα παιδιά μπορούν να μάθουν να ελέγχουν καλύτερα τη συμπεριφορά τους. Να είστε σε επαφή με τους γονείς. Είναι σημαντικό να συνεργάζεστε και να οργανώνετε κοινές στρατηγικές προσέγγισης και αντιμετώπισης προβλημάτων. Η συνεργασία αυτή δημιουργεί ένα ασφαλές, υποστηρικτικό πλαίσιο για το παιδί.

Πηγή: http://www.adhdhellas.org/ 

Η επιτυχία στο σχολείο δεν εξαρτάται μόνο από το πόσο διαβάζει το παιδί ή πόσο έξυπνο είναι. Ο τρόπος που ένα παιδί αναγνωρίζει, καταλαβαίνει και διαχειρίζεται τα συναισθήματα του μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στην απόδοση του. Για αυτό το λόγο η συναισθηματική νοημοσύνη παίζει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του παιδιού, εντός και εκτός της σχολικής τάξης.

Συναισθηματική Νοημοσύνη είναι η ικανότητα του παιδιού να αξιολογεί, να ελέγχει και να εκφράζει τα συναισθήματα του. Επίσης βοηθάει το παιδί να αναγνωρίζει τα συναισθήματα του και να χρησιμοποεί τη συναισθηματική πληροφορία ως οδηγό σκέψης και συμπεριφόράς.

Το μοντέλο που εισήχθηκε από τον Daniel Goleman εστιάζει στη συναισθηματική νοημοσύνη ως μια ευρεία παράταξη ικανοτήτων και δεξιοτήτων που οδηγούν την ηγετική απόδοση. Το μοντέλο του Goleman ξεχωρίζει πέντε κύριες δομές της συναισθηματικής νοημοσύνης:

• Αυτογνωσία: Η ικανότητα να γνωρίζεις τα συναισθήματα κάποιου, τις δυνάμεις του, τις αδυναμίες του, τις κινήσεις του, τις αξίες του και τους στόχους του καθώς και η ικανότητα να αναγνωρίζεις τον αντίκτυπο τους σε άλλους ενώ χρησιμοποιείς Συναισθήματα θάρρους για να κατευθύνεις τις αποφάσεις τους.
• Αυτορύθμιση: Η ικανότητα ελέγχου ή ανακατεύθυνσης τα αποδιοργανωτικά συναισθήματα κάποιου και η πίεση για την προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες καταστάσεις.
• Κοινωνική δεξιότητα: Η ικανότητα διαχείρισης των διαπροσωπικών σχέσεων για την ώθηση ανθρώπων στην επιθυμητή απόφαση.
• Ενσυναίσθηση: Η ικανότητα του να συλλογίζεται κανείς τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων ειδικά όταν λαμβάνουν αποφάσεις.
• Κίνητρο: Οι κινήσεις που γίνονται για την επίτευξη ενός σκοπού

Συναισθηματική νοημοσύνη ή I.Q. ; 
Ο δείκτης νοημοσύνης είναι σημαντικός αλλά είναι μόνο ένα κομμάτι του ''παζλ''. Οι μαθητές που δεν έχουν αναπτύξει ή καλλιεργήσει θα λέγαμε τη συναισθηματική νοημοσύνη τυγχάνει να είναι ''λιγότερο συνδεδεμένοι" με τους συμμαθητές τους και γενικά με το περιβάλλον του σχολείου, ενώ συχνά αυτό τους επηρεάζει αρνητικά και στην εικόνα που δείχνουν μέσα στην τάξη.

Πως μπορεί η συναισθηματική νοημοσύνη να βοηθήσει τους μαθητές ; 
Η συναισθηματική νοημοσύνη βοηθάει πρωτίστως τους μαθητές να κατανοήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και εν συνεχεία τους άλλους. Όλο αυτό ξεκινάει με το να διδάσκεις στα παιδιά  να σκέφτονται τις σωστές ερωτήσεις:

Βελτίωση της αυτογνωσίας : Το να γνωρίζουν τα συναισθήματά τους και πως αυτά τους επηρεάζουν. 
Ερώτηση: Ποιες είναι οι δυνάμεις σου και ποιες οι αδυναμίες σου;  

Διαχείριση άγχους : Να αναγνωρίζουν τί τους προκαλεί στρες και άγχος και πως μπορούν να το βελτιώσουν.
Ερώτηση: Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτή την πρόκληση;

Προσωπική κινητοποίηση : Να τους παρακινείς να φτάσουν τους στόχους που οι ίδιοι έχουν θέσει.
Ερώτηση: Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται να κάνεις για να επιτύχεις τον στόχο σου; 

Ανάπτυξη ενσυναίσθησης : Το να κατανοούν και να μοιράζονται τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων (συμμαθητών στην προκειμένη)
Ερώτηση: Οι δικές σου ενέργειες πως κάνουν τους άλλουν να νιώθουν;

Λήψη καλών αποφάσεων : Να χρησιμοποιούν τα συναισθήματά τους προκειμένου να επιλέξουν το σωστό ''μονοπάτι'' !
Ερώτηση: Ποια είναι τα επόμενα βήματα που πρέπει να κάνεις;

Αποτελεσματική επικοινωνία : Να κάνουν τόσο λεκτικές νύξεις όσο και μη λεκτικές για να επικοινωνήσουν με τους άλλους
Ερώτηση: Πως μπορείς να επικοινωνήσεις πιο ξεκάθαρα με τους άλλους; 

Σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων : Να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα των άλλων και να αντιδρούν κατάλληλα
Ερώτηση: Πως μπορείς να συνεργαστείς με τους άλλους με σκοπό να λύσετε μία παρεξήγηση/σύγκρουση ; 

Πως μπορείς να αναπτύξεις τη συναισθηματική νοημοσύνη ;

1. Διακρίνετε και αναγνωρίστε τα συναισθήματά : Βοηθείστε τα παιδιά να αντιληφθούν και να κατανοήσουν πως νιώθουν
   
   
2. Δώστε σημασία στα συναισθήματα τους : Ρωτήστε τα παιδιά πως τα έκανε να νιώσουν μια συγκεκριμένη κατάσταση και γιατί 
   
   
3. Να συμπάσχετε με το παιδί σας : Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν ότι αντιλαμβάνεστε πως νιώθουν
   
   
4. Διδάξτε την τεχική του να επιλύειτε προβλήματα : Δουλέψτε μαζί μέσω των συναισθημάτων και βρείτε από κοινού λύση στο πρόβλημα
   
   
5. Γίνετε παράδειγμα προς μίμηση : Επικοινωνήστε τα συναισθήματά σας με ξεκάθαρο τρόπο στα παιδιά 

Πήρατε τη διάγνωση από το γιατρό σας ότι «το παιδί σας έχει ΔΕΠΥ»; Τώρα μπορείτε να δώσετε απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτηματικά που σας βασάνιζαν. Κάντε λοιπόν τα πρώτα σωστά βήματα για την αντιμετώπισή της:

• Μάθετε σε λεπτομέρειες τι είναι ΔΕΠΥ από έγκυρες πηγές, πώς εκφράζεται, ποια είναι η αιτιολογία της, πώς να τη διαχειρίζεστε, τι πορεία έχει και την πρόγνωση της. Η γνώση ποτέ δεν βλάπτει, τουναντίον, η άγνοια ταλαιπωρεί και σκοτώνει την προσωπικότητα του ατόμου. Αν κατανοήσετε γιατί το παιδί σας συμπεριφέρεται διαφορετικά και αποδεχτείτε αυτή την διαφορετικότητα, μπορείτε και να το βοηθήσετε αποτελεσματικά, συνεργαζόμενοι πάντα με τους ειδικούς.
  
  
• Κλείστε τα αυτιά σας σε προτροπές των συγγενών και φίλων για διάφορες θεραπευτικές πρακτικές. Ο γιατρός σας είναι ο μόνος υπεύθυνος να σας συστήσει την ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή που δεν είναι πάντα ή μόνο φαρμακευτική. Άλλωστε, η ΔΕΠΥ αντιμετωπίζεται από επιτελείο ειδικών που συνεργάζονται μεταξύ τους.
  
  
• Αναζητήστε βοήθεια για σας από έμπειρους στη ΔΕΠΥ ειδικούς, οι οποίοι θα σας υποδείξουν στρατηγικές που μπορούν να αλλάζουν συμπεριφορές και να βελτιώνουν τη σχέση σας με το παιδί σας.
  
  
• Δημιουργείστε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο για την οικογένεια μιλώντας για τη διαταραχή στο στενό σας περιβάλλον και στο σχολείο. Συνεργαστείτε μαζί τους. Βοηθείστε τους να κατανοήσουν την ιδιαιτερότητα του παιδιού σας.
  
  
• Απενοχοποιείστε τον εαυτό σας και το παιδί σας. Δε φταίει κανείς για τη διαταραχή. Μη νιώθετε απελπισμένοι ή ηττημένοι.
  
  
• Διερευνήστε τις φιλοδοξίες σας. Μήπως είναι υπερβολικές; Σ’ αυτή την περίπτωση χαμηλώστε τον πήχυ. Μην έχετε όμως και αρνητικές προσδοκίες. Οραματιστείτε το καλύτερο που μπορείτε. Το παιδί σας όπως και κάθε άνθρωπος έχει δυνατά στοιχεία, τα οποία πρέπει να το βοηθήσετε να τα ανακαλύψει, να τα δουλέψει και να τα εκμεταλλευτεί για το δικό του καλό.
  
  
• Μην κάνετε συγκρίσεις και μη δίνετε έμφαση στον ανταγωνισμό. Δεν βοηθάνε. 
  
  
• Ενθαρρύνετε το παιδί σας, στηρίξτε το και δείξτε του ότι το αγαπάτε όπως είναι, γι αυτό που είναι, χωρίς προϋποθέσεις και όρους. Έτσι το βοηθάτε να χτίσει την αυτοεκτίμησή του.

Πηγή: ADHD Hellas