Skip to main content

Δείτε τις νέες παθήσεις της κατηγορίας «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια με σοβαρές παθήσεις (5%)»

Ανακοινώθηκε από το υπουργείο Παιδείας τροποποίηση της ΥΑ για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση υποψηφίων που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, σε ποσοστό 5% επιπλέον των θέσεων εισακτέων, έτους 2019.

Συγκεκριμένα, υποψήφιοι που εμπίπτουν στις νέες παθήσεις (από κωδικό 65-80) του ΦΕΚ και επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, από το ακαδημαϊκό έτος 2019-2020 και εφεξής, δικαιούνται από την έναρξη ισχύος του παρόντος, και για διάρκεια τριών (3) ημερών να υποβάλλουν αίτηση με τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά του εν λόγω ΦΕΚ, σε μία από τις παρακάτω Ειδικές Επταμελείς Επιτροπές των Νοσοκομείων:

α. Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»
β. Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ».

Μετά την υποβολή των αιτήσεων, οι ανωτέρω Επιτροπές θα εκδώσουν Πιστοποιητικό Διαπίστωσης Πάθησης, σύμφωνα με τις ανωτέρω νέες παθήσεις, σε διάστημα τριών (3) ημερών».

Για να δείτε τις νέες παθήσεις πατήστε εδώ 

Διγλωσσία & Εκπαίδευση: Διαχείριση, Διδασκαλία και Καλλιέργεια

Αποτελεί αλήθεια το γεγονός της συνεχούς αύξησης του μαθητικού πληθυσμού με μεταναστευτική και προσφυγική βιογραφία. Ένας μαθητικός πληθυσμός, ο οποίος χρήζει ιδιαίτερης προσοχής για διάφορους λόγους, μα κυρίως για τη γλωσσική και πολιτισμική διαφορετικότητά τους. Οι δίγλωσσοι αυτοί μαθητές με μεταναστευτικό/προσφυγικό προφίλ εδώ και αρκετά χρόνια έχουν στρέψει το ερευνητικό ενδιαφέρον σε εθνικό και διεθνές επίπεδο προς τη μελέτη της διγλωσσίας, των δίγλωσσων μαθητών και της δίγλωσσης εκπαίδευσης. Πώς θα μπορούσε όμως, να οριστεί ένας δίγλωσσος μαθητής; Τι είναι η διγλωσσία;

Πολλοί ερευνητές, από το να προσπαθήσουν να δώσουν έναν ορισμό στη διγλωσσία και, επομένως στα άτομα που μπορούν να χαρακτηριστούν δίγλωσσα, προτιμούν να τη μελετήσουν μέσα στα πλαίσια της τυπολογίας της, δηλαδή μέσα από τις διαφορετικές μορφές της. Οι τυπολογίες είναι περιγραφικές ταμπέλες και έχουν το πλεονέκτημα ότι επιτρέπουν στους ερευνητές να εργαστούν σε ένα πιο ξεκάθαρο πλαίσιο αναφοράς ανάλογα με τις ανάγκες τους και να αποφύγουν τον κίνδυνο της υπεργενίκευσης σε περιπτώσεις που δεν μπορούν εύκολα να οριοποιηθούν.

 

Γενικά οι ερευνητές έχουν επιχειρήσει να ορίσουν τη διγλωσσία με τη δημιουργία διχοτομιών και διαφόρων ειδών κλιμάκων. Η συστηματοποίηση των μορφών της διγλωσσίας γίνεται συνήθως με τη βοήθεια τριών κριτηρίων. Τα κριτήρια αυτά είναι:

1. κριτήρια εκμάθησης/απόκτησης, δηλαδή οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αποκτήθηκε η διγλωσσία, π.χ. η ηλικία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η εκμάθηση της 2ης Γλώσσας και η μέθοδος ή ο τρόπος απόκτησης της 

2. γλωσσολογικά κριτήρια, δηλαδή ο τρόπος σύνδεσης των γλωσσικών συμβόλων και των σημασιολογικών εννοιών και ο (ανώτερος) βαθμός κατοχής του κάθε γλωσσικού συστήματος και

3. ψυχο-κοινωνικο-γλωσσικά κριτήρια, δηλαδή ποιες επιπτώσεις επιφέρει η διγλωσσία στη γλωσσική, γνωστική, συναισθηματική και κοινωνιολογική ανάπτυξη του ατόμου.

 

Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη τη πληθώρα παραγόντων και κριτηρίων εννοιολογικού προσδιορισμού ενός δίγλωσσου μαθητή, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται αντιμέτωποι με διάφορες προκλήσεις διαχείρισης και διδασκαλίας δίγλωσσων μαθητών. Μια πληθώρα ερευνών και μελετών έχει καταδείξει πως οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να μελετούν τις ανάγκες και τις δυνατότητες των δίγλωσσων μαθητών τους και σε δεύτερη φάση, να επιχειρούν να αναπτύξουν σε αυτούς τους μαθητές στρατηγικές που θα διευκολύνουν τη γλωσσική ανάπτυξή τους στη/στις γλώσσα/ες στόχο/ους και πιο συγκεκριμένα τις τέσσερις γλωσσικές δεξιότητες – κατανόηση και παραγωγή προφορικού και γραπτού λόγου-. Πέραν όμως της ενθάρρυνσης καλλιέργειας των βασικών γλωσσικών δεξιοτήτων, οι μαθητές είναι αναγκαίο να καλλιεργήσουν τις γνωστικές και μεταγνωστικές ικανότητες μέσα από την ενίσχυση κατάλληλων στρατηγικών τους. Βέβαια, μια και το πεδίο καλλιέργειας στρατηγικών και ικανοτήτων σε μεταγνωστικό επίπεδο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από τους εκπαιδευτικούς, κρίνεται αναγκαία η συνεχής επιμόρφωσή τους σε οργανωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης προκειμένου να εξοικειώνονται και να αναπτύσσονται αναφορικά με τεχνικές, στρατηγικές και γενικά πρακτικές που μπορούν να ακολουθήσουν στις τάξεις τους.

 

Πηγή: Δρ Ισαάκ Παπαδόπουλος, Διδάκτωρ Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας

 

 

Δυσλεξία και χρήση νέων τεχνολογιών

Η εκπαίδευση είναι ένα πεδίο όπου έχουν επέλθει πολλές αλλαγές λόγω της παρουσίας των νέων τεχνολογιών (ΝΤ) και ιδίως των τεχνολογιών της πληροφορικής και της επικοινωνίας (ΤΠΕ). Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η χρήση τους γίνεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους πεδία, όπως είναι για παράδειγμα στην δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για μαθητές που μένουν σε μακρινές περιοχές, την δημιουργία εξειδικευμένου λογισμικού (για παράδειγμα για περιβαλλοντική εκπαίδευση) και τέλος στην ειδική αγωγή.

Σύμφωνα με τους Welsh etal. (2003) η μάθηση που έχει την υποστήριξη των νέων τεχνολογιών και μέσων επικοινωνίας όπως το ίντερνετ, μπορεί να δώσει μία νέα ώθηση στην εκπαίδευση. Η χρήση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, στηρίζεται σε διάφορα εργαλεία μάθησης όπως οι ψηφιακές βιβλιοθήκες, οι ιστοσελίδες, τα ειδικά λογισμικά και τα φόρουμ συζήτησης. Όλα αυτά προάγουν τη μάθηση και προσφέρουν αφθονία πληροφοριών. Ταυτόχρονα βελτιώνουν σε μεγάλο βαθμό την κριτική ικανότητα των μαθητών, ενώ συνεισφέρουν στο να μάθουν να λειτουργούν ανεξάρτητα.

Όπως γίνεται αντιληπτό οι νέες τεχνολογίες έχουν ένα ιδιαίτερο ρόλο στην ειδική εκπαίδευση. Σε ό,τι αφορά στη δυσλεξία, τα λογισμικά για την διαχείριση της μαθησιακής διαδικασίας των παιδιών με δυσλεξία καθώς και η ενίσχυση- τροποποίησή τους έχει ξεκινήσει εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Η έμφαση δίνεται κυρίως σε προγράμματα τύπου simulation, δηλαδή την προσομοίωση κάποιων ιδιαίτερων καταστάσεων, όπως είναι μια άσκηση ή ανάγνωση ενός κειμένου (Markussen, 2004).

Με την χρήση των ΤΠΕ, γενικότερα στην ειδική αγωγή και ειδικότερα στη δυσλεξία, υπάρχουν απτά αποτελέσματα που επιτρέπουν την εξέλιξη του μαθητή. Οι νέες τεχνολογίες, λοιπόν, μας δίνουν τη δυνατότητα δημιουργίας ενός ψηφιακού περιβάλλοντος που θα ενισχύει την χρήση των αισθήσεων από μεριάς του μαθητή, κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο στην περίπτωση της συμβατικής εκπαίδευσης. Η πολυαισθητηριακή προσέγγιση ενισχύεται με τη χρήση και ένταξη των ΝΤ στην εκπαιδευτική πράξη, γεγονός που διευκολύνει τη μάθηση και την οικειοποίηση των νέων γνώσεων για το μαθητή με διάγνωση δυσλεξίας. Ακόμα, θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν εικονικά μέσα, όπως επεξεργαστές κειμένου, αυτόματοι ελεγκτές ορθογραφίας, κειμενογραφικά εργαλεία, εικονικοί συνθέτες φωνής, καθώς και λογισμικά για την εκμάθηση ανάγνωσης, ορθογραφημένης γραφής και μαθηματικών. Τέλος, συνιστάται η χρήση λογισμικών προώθησης της φωνολογικής ενημερότητας, που θα ανταποκρίνονται βέβαια στις ιδιαίτερες γλωσσικές ανάγκες του μαθητή και θα βελτιώνουν την αναγνωστική του συμπεριφορά.

Πέρα από αυτά, σημαντικό πλεονέκτημα είναι το ότι μπορεί ένα ειδικό λογισμικό να παραμετροποιηθεί με στόχο να παρέχει ένα περιβάλλον ειδικά προσαρμοσμένο στις ανάγκες του μαθητή. Η δυσλεξία με τον πολυπολικό της χαρακτήρα και την εγγενή ετερογένειά της, δεν επιτρέπει την γενικευμένη εφαρμογή των προγραμμάτων παρέμβασης, αλλά απαιτεί την προσαρμογή τους σε εξατομικευμένο επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη το κλινικό προφίλ και τη διάγνωση του εν λόγω παιδιού.

Βέβαια, οφείλουμε να επισημάνουμε πόσο σημαντικό είναι η χρήση του λογισμικού να μην είναι αποκομμένη από το διδακτικό έργο. Αντιθέτως, θα πρέπει το λογισμικό να μπορεί να λειτουργήσει σε συνδυασμό με το διδακτικό έργο και να θεωρείται μέρος της μαθησιακής διαδικασίας. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στον διδάσκοντα, τους γονείς και τον μαθητή, αλλά και τον κατασκευαστή του λογισμικού, ώστε να μπορέσουν οι ΝΤ να προσφέρουν πραγματικό έργο και να ενισχύσουν ουσιαστικά το σχολικό πρόγραμμα.

Συνοψίζοντας, πρέπει να αναγνωριστεί το γεγονός ότι οι Νέες Τεχνολογίες συμβάλουν στην προσπάθεια των εκπαιδευτικών να βελτιώσουν το διδακτικό έργο τους, ειδικά όταν έχουν να κάνουν με μαθητές με δυσλεξία. Αναντίρρητα, αποτελούν έξυπνη στρατηγική και ελκυστικό μέσο διευκόλυνσης του εκπαιδευτικού στην προγραμματιζόμενη παρέμβασή του στη σχολική τάξη (Στασινός, 2013). Η χρήση τους αποβαίνει αποδοτική για το παιδί, όταν και εφόσον συνδυάζονται με τις εκπαιδευτικές πρακτικές και μεθόδους του εκπαιδευτικού και ενσωματώνονται στο σχολικό πρόγραμμα προς ενίσχυση αυτού.

 

 

Βιβλιογραφία
Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών ΗΠΑ (2012). Πώς μαθαίνει ο άνθρωπος, Κέδρος σ.270-283.
Στασινός, Δ. Π. (2009). Ψυχολογία του λόγου και της γλώσσας: Ανάπτυξη και παθολογία, δυσλεξία και λογοθεραπεία, Αθήνα: Gutenberg σ. 420-423.
Ainscow, M., & Cesar, M. (2006). Inclusive education ten years after Salamanca: Setting the agenda. European Journal of Psychology of Education, 21, 231–238.
Markussen, E. (2004). Special education: Does it help? A study of special education in Norwegian upper secondary schools, European Journal of Special Needs Education, 19, 33–48.
Welsh, Ε. Connie R. Wanberg, Kenneth G. Brown and Marcia J. Simmering, (2003) “E-learning: emerging uses, empirical results and future directions”, International Journal of Training and Development, Vol 7, no. 4

Πηγή: https://www.anadrassi.gr/

 

 

Λύκειο, Πανελλήνιες και Θετική ψυχολογία στα χρόνια της Πανδημίας

Η φετινή χρονιά έχει μια μοναδική ιδιαιτερότητα. Ξεκίνησε για όλους τους μαθητές με την παράμετρο Covid19, και από ότι φαίνεται αυτή η παράμετρος θα επηρεάζει μέχρι και τη λήξη της. Μπορεί -λίγο πολύ- να είμασταν υποψιασμένοι πως δύσκολα θα κυλούσε η φετινή χρονιά σε συνθήκες κανονικότητας ωστόσο άλλο είναι η θεωρία και άλλο η πράξη. Και μπορεί βέβαια, να πήραμε μια πρώτη γεύση την περσινή χρονιά με την τηλεκπαίδευση, αλλά ας μην ξεχνάμε πως πέρυσι ένα σημαντικό μέρος της ύλης είχε καλυφθεί με τη δια ζώσης διδασκαλία, ειδικά στις τάξεις του λυκείου.

Για ποιον λόγο ωστόσο, η φετινή σχολική χρονιά πρέπει να αντιμετωπιστεί υπό ιδιαίτερο πρίσμα από όλους τους εμπλεκόμενους στη μαθησιακή, και όχι μόνο, διαδικασία; Θα εστιάσουμε κατά κύριο λόγο στους μαθητές Λυκείου και αρχικά στους υποψηφίους των Πανελληνίων. Όλοι όσοι έχουμε συμμετάσχει σε αυτήν τη διαδικασία γνωρίζουμε πολύ καλά πως δεν είναι αποκλειστικά και μόνο μελέτη. Είναι μια διαδικασία που -μεταξύ άλλων- προαπαιτεί θετική ψυχολογία, ικανοποιητικές συνθήκες μάθησης και διδασκαλίας και σωστή διαχείριση χρόνου και μελέτης. Είναι, με λίγα λόγια, ένας αγώνας δρόμου 1000 μέτρων και όχι ένα «κατοστάρι». Τι ισχύει ωστόσο στους φετινούς υποψηφίους από όλα τα προαναφερθέντα, και ειδικά σε όσους με αξιώσεις διεκδικούν την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Ισχύει ότι θα ίσχυε και σε έναν καλό αθλητή. Τον προετοιμάζεις για να συμμετάσχει σε μια απαιτητική σεζόν, όπου θα κάνει προγραμματισμένες προπονήσεις σε συγκεκριμένες συνθήκες και στην αρχή της χρονιάς τραυματίζεται και με αποθεραπείες όλη τη χρονιά απλά του ζητάς να έχει άριστη απόδοση στον τελικό αγώνα. Όσο καλή και αν ήταν η αποθεραπεία, όσο και αν έκανε στο τέλος κάποιες προπονήσεις, φαντάζει δύσκολο να πετύχει την απόδοση που θα είχε υπό κανονικές συνθήκες. Το ίδιο ισχύει και για τους υποψηφίους των Πανελλήνιων.

Όσες προσπάθειες και αν καταβάλλουν φιλότιμα οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο, όσο καλά και αν τα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης προσπαθούν να βοηθήσουν τους υποψηφίους, δύσκολα μπορεί να επικαλεστεί κάποιος πως το τρίπτυχο θετική ψυχολογία, ικανοποιητικές συνθήκες μάθησης και αποτελεσματική διαχείριση χρόνου ισχύει για τους φετινούς υποψηφίους. Και αν κάποιος επικαλείται πως πράγματι και εξ αποστάσεως μπορούν να εφαρμοστούν όλα όσα επιτυγχάνονται με τη διά ζώσης διδασκαλία (υπάρχει μεγάλη συζήτηση και βιβλιογραφία επ’ αυτού), δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να επικαλεστεί πως, μέσα σε ένα βομβαρδισμό αρνητικών ειδήσεων τόσο για την καθημερινότητα όσο και για το υγειονομικό, εργασιακό και οικονομικό μας μέλλον, ένας 17αρής μπορεί εύκολα να έχει θετική ψυχολογία. Ή κατά πόσο μπορεί να ισχυριστεί πως, στην παρούσα κατάσταση, μπορεί να γίνει σωστή διαχείριση χρόνου και μελέτης όταν εξανεμίζεται η αίσθηση της κυκλικότητας της σχολικής χρονιάς με τα τετράμηνα της, τα διαγωνίσματα, τα διαλλείματα κ.λπ. 

Το  δεδομένο αυτό είναι εξίσου σημαντικό και για τους μαθητές των υπολοίπων τάξεων με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτούς της Α’ Λυκείου. Οι μαθητές αυτοί προέρχονται από μια πρωτόγνωρή Γ’ Γυμνασίου, για να κάνουν μια σχολική μετάβαση σε μια Α’ Λυκείου όπου πρακτικά θα έπρεπε να μπουν στον επόμενο σχολικό τους κύκλο, να θέσουν περαιτέρω γνωσιακές βάσεις και μέσα σε μια σχολική «ρουτίνα» να μπουν στην κανονικότητά του Λυκείου. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν γίνεται, και μέσα σε όλα αυτά, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε πως οι φετινοί μαθητές Λυκείου έχουν να διαχειριστούν και το νέο Σύστημα. Ένα νέο σύστημα που περιλαμβάνει την τράπεζα θεμάτων, τις επιμέρους αλλαγές στην εισαγωγή στα ΑΕΙ, και μια εξεταστέα ύλη για την οποία αρχίζει να πλανάται ένα ερωτηματικό. Ειδικά στην Α’ Λυκείου, ίσως όλοι μας, εκπαιδευτικοί, γονείς και αρμόδιοι φορείς, θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτοί οι μαθητές χρειάζονται και πρόσθετη καθοδήγηση προκειμένου να ενταχθούν ομαλότερα και στο γενικότερο πλαίσιο της Λυκειακής βαθμίδας.

 

Αναντίρρητα, τα βασικά δεδομένα που έχουμε να συνυπολογίσουμε είναι τα προαναφερθέντα. Ωστόσο, πέρα από αυτές τις παραδοχές, το θέμα είναι πως μπορούμε να βελτιστοποιήσουμε τις υπάρχουσες συνθήκες, προς όφελος των μαθητών, αλλά και να μεγιστοποιήσουμε τα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα. Επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να παραθέσουμε τις ακόλουθες 3 προτάσεις:

  1. Ως γονείς να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός θετικού κλίματος για τους μαθητές και ιδιαίτερα για τους υποψηφίους. Σαφώς και είναι μέιζον θέμα η πανδημία αλλά δεν χρειάζεται να αποτελεί μόνιμο θέμα συζήτησης ή υπερανάλυσης σε καθημερινή βάση με τα παιδιά. Οι έφηβοι συνεχίζουν, πέραν της πανδημίας, να έχουν τις δικές τους αγωνίες, τους δικούς τους προβληματισμούς κ.λπ. Μπορούμε να συζητήσουμε θέματα στα οποία υπάρχουν λύσεις και επιλογές και φυσικά και να αξιοποιήσουμε το διάστημα αυτό που είμαστε πρόσθετα μαζί τους για να «γνωριστούμε» ξανά και όχι να τους βομβαρδίζουμε με αρνητικότητα.
  2. Ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε μια εσωτερική «κανονικότητα» που θα βοηθήσει το πρόγραμμα των μαθητών. Επειδή, σίγουρα και οι ενήλικοι στην παρούσα φάση λόγω τηλεργασίας και άλλων συνθηκών έχουν διαφοροποιήσει το πρόγραμμά τους, κρίνεται σκόπιμο αυτό το πρόγραμμα να είναι -ωρολόγια τουλάχιστον- όσο το δυνατόν πιο κοντά στην προγενέστερη καθημερινότητα μας. Με τον τρόπο αυτό και με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών θα είναι πιο εύκολο να διαχειριστεί και το δικό του χρονοδιάγραμμα ο μαθητής, όπως θα έκανε και υπό κανονικές περιστάσεις.

  3. Στοχοθεσία. Μπορεί οι συνθήκες να διαφοροποιούνται, μπορεί, όπως προαναφέρθηκε, να υφίστανται σημαντικές δυσχέρειες αλλά καταλυτική επίδραση σε όλους μας ασκεί ή έλλειψη κινήτρου. Γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να δώσουμε κάθε δυνατή βοήθεια στους μαθητές, και ειδικά στους υποψηφίους, να ανακαλύψουν τον ακαδημαϊκό-επαγγελματικό τους στόχο, να τον προσδιορίσουν και να τον «κυνηγήσουν». Η συνδρομή του επαγγελματικού προσανατολισμού στο σημείο αυτό είναι αναμφίβολα μεγάλη. Μέσω αυτού, θα πρέπει -όπως πάντοτε- να βοηθήσουμε τους μαθητές στο σχεδιασμό της σταδιοδρομίας τους, στην εκπαιδευτική τους πληροφόρηση και το βασικότερο, στην παρούσα φάση, να θέσουν συγκεκριμένους στόχους είτε αυτοί είναι η πρόσβαση σε μια σχολή, είτε σε ένα επάγγελμα κ.ο.κ.

 

Επιλογικά, σίγουρα το βάρος θα κληθεί να σηκώσει για ακόμη μια φορά η εκπαιδευτική κοινότητα. Μέσα από αναμενόμενες και μη, δυσκολίες, που έχουν να κάνουν από τεχνικά θέματα που αφορούν την εξ αποστάσεως διδασκαλία μέχρι και πιο σύνθετα που σχετίζονται και με τη ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών. Από την άλλη, το Υπουργείο Παιδείας, μεταξύ άλλων, θα μπορούσε να συνδράμει εύκολα σε ορισμένα επιμέρους δεδομένα για τα οποία αρκεί να υπάρχει έγκαιρός προγραμματισμός και οξυδέρκεια. Για παράδειγμα, οτιδήποτε διαδικαστικό αναφορικά με τις Πανελλήνιες να γίνει έγκαιρα και ίσως και λίγο νωρίτερα.

Επίσης, να μην υπάρχουν απρόσμενες αλλαγές και να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση τόσο στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όσο και στην ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών. Οι υπόλοιποι, γονείς και ειδικοί επιστήμονες, θα πρέπει ο καθένας με πρόσθετη υπομονή και εύστοχη πληροφόρηση, να βοηθήσουμε με τον τρόπο μας αυτούς τους μαθητές να διαμορφώσουν μια ευοίωνη οπτική για το αύριο και να υπερπηδήσουν τις αντικειμενικές δυσχέρειες που έχουν να πραγματευθούν σε αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας.

 

 

Πηγή: employ.edu.gr

Σύνταξη: Δρ Ταουσάνης Χρήστος, Επιστημονικός Διευθυντής, EMPLOY EDU Σύμβουλοι Εκπαίδευσης & Σταδιοδρομίας

 

Νέες τεχνολογίες, εκπαίδευση & πανδημία

Η επόμενη ημέρα και οι καινοτόμες εφαρμογές του EdTech που πρέπει να γνωρίζεις

Πριν ένα χρόνο, εάν κάποιος με μια «γυάλινη μπάλα» μας έδειχνε προφητικά τι θα συνέβαινε μέσα στο 2020, κατά πάσα πιθανότητα θα μέναμε με το στόμα ανοικτό. Παράλληλα, εάν μας περιέγραφε πως γίνεται πλέον η διδασκαλία, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, άτυπη, φροντιστηριακή κ.ο.κ. μάλλον θα τον χαρακτηρίζαμε υπερβολικό. Και όμως ήρθε η πραγματικότητα…

Η αλλαγή στην εκπαίδευση, η εκπαιδευτική τεχνολογία – #EdTech ήρθε για να μείνει. Έγινε ταχύτατα, μαζικά, ολιστικά και για πρώτη φορά παγκοσμίως αποτέλεσε το καλύτερο εφαλτήριο για «εκπαίδευση για όλους».

Η εκπαιδευτική τεχνολογία είναι η μεγάλη ευκαιρία ώστε μαθητές σε απομακρυσμένα μέρη, μαθητές με αναπηρίες ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες να έχουν ίση πρόσβαση στη γνώση. Ποτέ στο παρελθόν η μάθηση δεν είχε γίνει τόσο αυτόνομη  από την τοποθεσία τώρα που οι κλειστές αίθουσες ανά την υφήλιο ήταν και συνεχίζουν να είναι μια πραγματικότητα. Ακόμη και σε μαθητές με περιορισμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο ή εκτός σύνδεσης η μάθηση είναι πλέον εφικτή!

Τρεις είναι οι βασικές τεχνολογίες που θα αλλάξουν τον τρόπο που οι επερχόμενες γενιές θα μαθαίνουν:

1. Επαυξημένη και εικονική πραγματικότητα

Επιτυγχάνοντας εκπληκτικά ποσοστά αλληλεπίδρασης, βιωματικότητας και μετάδοσης πληροφοριών το VR-AR είναι το next big thing. Ζωντανεύοντας έμβιους οργανισμούς που έχουν εκλείψει ή προσφέροντας μια περιήγηση στην αρχαία Αθήνα, η παραδοσιακή διδασκαλία μελλοντικά δείχνει να χάνει τη μάχη, απέναντι στις τεχνολογίες αυτές.

2. Παιχνιδοποίηση – Gamification

Τα βασικά οφέλη του gamification στην εκπαίδευση είναι να κάνουν τη μάθηση διαδραστική και πιο ελκυστική, προσθέτοντας αρχές και στοιχεία παιχνιδιού σε μαθησιακές ενότητες, αντικείμενα κλπ.

 

Τεχνητή νοημοσύνη

Η τεχνολογία AI μπορεί να ωφελήσει τους μαθητές επιτρέποντάς τους να μάθουν έξω από την τάξη με προσωποποιημένο υλικό-μάθηση  καθιστώντας τη μάθηση πιο ελκυστική και προσαρμόζοντας υλικό που ταιριάζει στο άτομο. Για παράδειγμα, μέσω της μηχανικής μάθηση μπορεί να δημιουργήσει εξατομικευμένες σειρές ασκήσεων μαθηματικών για ένα μαθητή Λυκείου

Εκπαιδευτικές εφαρμογές υπήρχαν εδώ και αρκετά χρόνια. Ωστόσο, εν μέσω Covid19 ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς, μαθητές και φοιτητές ήρθαν σε επαφή με κάποια από αυτές. Κάτι το οποίο, ενδεχομένως, να συνέβαινε μόνο για τις επερχόμενες γενιές ή τους νεότερους εκπαιδευτικούς και φυσικά σταδιακά.

Ποια είναι όμως τα εργαλεία και οι εφαρμογές που «αγαπήθηκαν» από χιλιάδες εκπαιδευτικούς ανά την υφήλιο και το επόμενο διάστημα αναμένεται να αποτελέσουν μόνιμο βοήθημά τους; Ενδεικτικά ορισμένα από αυτά:

  • https://www.gonoodle.com/: Ένα υπέροχο εργαλείο για διασκεδαστικές κινητικές δραστηριότητες.
  • https://edpuzzle.com: Ελέγξτε εάν οι μαθητές παρακολουθούν τα βίντεο σας, πόσες φορές παρακολουθούν κάθε ενότητα και αν κατανοούν το περιεχόμενο.
  • https://crosswordlabs.com: Δημιουργήστε τα δικά σας σταυρόλεξα για μαθησιακούς σκοπούς!
  • https://www.postermywall.com: Ψηφιακές αφίσες και υλικό.
  • https://el.padlet.com/: Δημιουργήστε όμορφους πίνακες, έγγραφα και ιστοσελίδες που διαβάζονται εύκολα και είναι διασκεδαστικό να συνεισφέρετε σε αυτά.
  • https://www.tinytap.it  είναι για τους γονείς που θέλουν να μετατρέψουν το χρόνο οθόνης του παιδιού τους σε μια ανεξάρτητη μαθησιακή εμπειρία και όχι μόνο.
  • https://www.classdojo.com/: Συνδέοντας την τάξη, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.

 

Φυσικά η λίστα είναι ανεξάντλητη και διαρκώς εμπλουτίζεται με νέες εκπαιδευτικές εφαρμογές που αναδύονται παγκοσμίως.

Απαραίτητη προϋπόθεση για το Education 4.0 είναι πλέον οι ψηφιακές δεξιότητες, το reskilling & upskilling κάθε εμπλεκόμενου στη μαθησιακή διαδικασία, και φυσικά η ένταξη σχετικών μαθημάτων και η καλλιέργεια αντίστοιχων δεξιοτήτων σε όλα τα τμήματα εκπαιδευτικών των ΑΕΙ.

Η επόμενη ημέρα για όλες τις μορφές και τις βαθμίδες εκπαίδευσης αναμένεται εντελώς διαφορετική και είναι υποχρέωση όλων μας, αυτήν την απότομη αλλαγή να την εκμεταλλευτούμε ως ευκαιρία παρέχοντας περισσότερες μαθησιακές ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές και επιτυγχάνοντας βέλτιστα μαθησιακά αποτελέσματα.

 

Πηγή: Συντάκτης του κειμένου: Δρ Ταουσάνης Χρήστος, Επιστημονικός Διευθυντής EMPLOY EDU Σύμβουλοι Εκπαίδευσης & Σταδιοδρομίας

 

 

Πρακτικές οδηγίες για τη διδασκαλία παιδιών με ΔΕΠΥ

Οργανώστε τη σχολική τάξη
• Είναι σημαντικό ο μαθητής με ΔΕΠΥ να κάθεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δάσκαλο, στο πρώτο θρανίο για να μην έχει στο οπτικό του πεδίο τα άλλα παιδιά. Δεν πρέπει όμως να διαχωρίζεται από την υπόλοιπη τάξη.
• Το θρανίο του μαθητή είναι προτιμότερο να βρίσκεται μακριά από τον διάδρομο, τα παράθυρα και γενικά πηγές μηχανικού θορύβου για να αποφεύγονται οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή.
• Καλό είναι το παιδί με ΔΕΠΥ να κάθεται μαζί με έναν καλό μαθητή που να λειτουργεί σαν μοντέλο οργάνωσης και θετικής συμπεριφοράς.

 

Οργανώστε την παράδοση του μαθήματος με τρόπο που και να βοηθά το μαθητή με ΔΕΠΥ και να είναι χρήσιμη στα άλλα παιδιά.
• Πριν από τη παράδοση δώστε την κεντρική ιδέα ή λέξεις κλειδιά.
• Κάνετε σύντομες παρουσιάσεις ή σπάστε την ύλη σε μικρότερα κομμάτια.
• Απλοποιείστε τις σύνθετες έννοιες
• Αποφεύγετε τις σύνθετες εντολές
• Χρησιμοποιείστε όπου μπορείτε οπτικοακουστικό ή φωτογραφικό υλικό
• Επιδιώξτε την ενεργή συμμετοχή του μαθητή με ΔΕΠΥ στην παράδοση του μαθήματος, π.χ. μπορεί να γράφει τις λέξεις κλειδιά ή την κεντρική ιδέα του μαθήματος στον πίνακα.
• Όταν παραδίδετε ή δίνετε εξηγήσεις πρέπει να στέκεστε κοντά στο μαθητή με ΔΕΠΥ και να τον καθοδηγείτε σταθερά και διακριτικά.
• Διατηρείτε οπτική επαφή με τον μαθητή με ΔΕΠΥ και επικοινωνείτε μαζί του κατά τη διάρκεια της παράδοσης. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε το όνομά του ή να του δίνετε σημειώσεις σχετικά με τα βασικά σημεία του μαθήματος.
• Όταν γράφετε στον πίνακα μεγάλο όγκο πληροφοριών χρησιμοποιείστε εντονότερα χρώματα για τις βασικές έννοιες.


Προετοιμάστε ασκήσεις και διαγωνίσματα
• Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται βοήθεια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με το μέσο μαθητή. Τα περισσότερα όμως διστάζουν να τη ζητήσουν και είναι σημαντικό να τα ενθαρρύνετε να ζητούν.
• Σιγουρευτείτε ότι έχει καταλάβει τις οδηγίες πριν αρχίσει να γράφει.
• Αν χρειάζεται επαναλαμβάνετε τις οδηγίες με ήρεμο και θετικό τρόπο ή μπορείτε να βάλετε τον μαθητή με ΔΕΠΥ να τις επαναλάβει για σας.
• Είναι προτιμότερο να βάζετε σύντομα τεστ και να αποφεύγετε τα μεγάλα διαγωνίσματα.
• Χρησιμοποιείστε όπου είναι δυνατόν σχήματα και χρώματα.
• Δώστε στο μαθητή με ΔΕΠΥ μεγαλύτερο χρόνο για να ολοκληρώσει την εργασία του. Τον χρειάζεται.
• Επιβραβεύστε την ακρίβεια και όχι την ποσότητα.

 

Ενισχύστε την οργανωμένη συμπεριφορά
• Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται ένα εξαιρετικά δομημένο περιβάλλον προκειμένου να ανταποκριθούν θετικά. Καθιερώστε μια καθημερινή ρουτίνα στην τάξη.
• Γράψτε καθημερινά το πρόγραμμα στον πίνακα.
• Δείξτε στα παιδιά πόσο σημαντική θεωρείτε την οργάνωση, δίνοντάς τους 5 λεπτά την ημέρα, προκειμένου να οργανώσουν το θρανίο και τα βιβλία τους. Επιβραβεύστε καθημερινά την πιο οργανωμένη σειρά μαθητών.
• Επιβραβεύστε άμεσα τη σύμφωνη με τους κανόνες συμπεριφορά. Η επιβράβευση πρέπει να είναι συχνότερη από την τιμωρία.
• Υιοθετείστε ένα σύστημα ανταμοιβής για την ολοκλήρωση των εργασιών.
• Οι κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη πρέπει να είναι σαφείς και απλοί.
• Παραμείνετε ήρεμοι, επαναλάβετε τον κανόνα όποτε χρειάζεται, αποφεύγοντας να έλθετε σε αντιπαράθεση με τον μαθητή.
• Μπορείτε επίσης να κάνετε μια συμφωνία σε ατομική βάση, με τη μορφή "συμβολαίου" με το μαθητή.
• Μπορείτε να θέσετε εβδομαδιαίους ή μηνιαίους στόχους, ανάλογα με τις ανάγκες του συγκεκριμένου μαθητή.
• Επαινέστε συγκεκριμένες συμπεριφορές, πχ πείτε συγχαρητήρια, έγραψες σωστά όλη την ορθογραφία, αντί να πείτε μπράβο.
• Να είστε σε επιφυλακή για την κίνηση που μπορεί να χρειάζεται ο μαθητής. Αν τον βλέπετε σε ανησυχία, μπορείτε να τον στέλνετε στο γραφείο να φέρει ορισμένα υλικά, πχ κιμωλίες. Η ολιγόλεπτη αυτή έξοδος από την τάξη λειτουργεί σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης.
• Πριν φύγει, βεβαιωθείτε ότι έχει καταγράψει τις εργασίες που έχει για το σπίτι.
• Οι μαθητές με ΔΕΠΥ απογοητεύονται εύκολα. Το άγχος, η πίεση, η κούραση μπορούν να αναστείλουν τον αυτοέλεγχό τους και να οδηγήσουν σε κακή συμπεριφορά.

 

Ενισχύστε την κοινωνικοποίηση
• Είναι σημαντικό να συζητάτε στην τάξη για το σωστό τρόπο επίλυσης των διαφορών και των συγκρούσεων.
• Ενισχύστε τη σχέση του μαθητή με ΔΕΠΥ με τους συμμαθητές του.
• Μην τον μειώνετε μπροστά σε άλλους. Τόσο αυτός όσο και οι άλλοι ξέρουν ότι είναι σε μειονεκτική θέση και θα θεωρήσουν ότι τους δίνετε την άδεια να τον μειώσουν κι εκείνοι.
• Αποφύγετε να του θυμίζετε μπροστά σε άλλους ότι πρέπει να πάρει φάρμακο σε περίπτωση που βρίσκεται σε φαρμακευτική αγωγή.



Η παρουσία ενός παιδιού με ΔΕΠΥ μπορεί να ''διαλύσει'' την τάξη και να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στη διδασκαλία. Η δουλειά του δασκάλου είναι επίπονη, και συχνά γεμάτη άγχος, ματαίωση ακόμα και θυμό. Μην παίρνετε τη συμπεριφορά του παιδιού προσωπικά. Η ΔΕΠΥ είναι η αιτία. Με τη βοήθειά σας τα παιδιά μπορούν να μάθουν να ελέγχουν καλύτερα τη συμπεριφορά τους. Να είστε σε επαφή με τους γονείς. Είναι σημαντικό να συνεργάζεστε και να οργανώνετε κοινές στρατηγικές προσέγγισης και αντιμετώπισης προβλημάτων. Η συνεργασία αυτή δημιουργεί ένα ασφαλές, υποστηρικτικό πλαίσιο για το παιδί.



Πηγή: http://www.adhdhellas.org/ 

Τεχνικές ανάπτυξης της ενσυναίσθησης των μαθητών

Υπάρχουν ορισμένες πρακτικές κατάλληλες για την καλλιέργεια ενσυναισθητικών δεξιοτήτων στους μαθητές. Μερικές από αυτές είναι εύκολα εφαρμόσιμες και συμβάλλουν στην επίτευξη και γενικότερων στόχων. Το άτομο μέσω της ενσυναίσθησης επιτυγχάνει όχι μόνο καλύτερη γνώση για τους άλλους, αλλά κυρίως μεγαλύτερη κατανόηση για τον εαυτό του, γεγονός που οδηγεί στη συνεχόμενη αυτοβελτίωσή του. Η κατανόηση των συναισθημάτων και σκέψεων των άλλων, εξάλλου, αναπτύσσει την αναλογική σκέψη.

Αυτό που πρέπει εξαρχής να επισημανθεί είναι το ότι το πρώτο βήμα πάντα είναι η καλλιέργεια και εμπέδωση καλών σχέσεων μεταξύ μαθητών αλλά και μαθητών – δασκάλου μέσα στην τάξη. Αν εδραιωθεί ένα κλίμα συναισθηματικής ασφάλειας, ενδιαφέροντος και εμπιστοσύνης μέσα στην τάξη, μπορούν στη συνέχεια να ενσωματωθούν στο αναλυτικό πρόγραμμα δράσεις για την ενσυναίσθηση με τρόπο φυσικό και αυθεντικό. Η ενσυναίσθηση αναπτύσσεται πρώτα μέσα από την επικοινωνία μαθητή-δασκάλου παράλληλα με την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των μαθητών. Για να αναπτύξουν οι μαθητές σχέσεις με συμμαθητές τους πρέπει πρώτα να τους δουν και μετά να τους δουν ως πιθανούς φίλους. Αυτός πρέπει να είναι ένας βασικός πρωταρχικός στόχος κάθε αναλυτικού προγράμματος που εκπονεί ο εκπαιδευτικός ή το Σχολείο. Η αναγνώριση σχέσεων που πριν δεν εντοπίζανε οι μαθητές είναι επίσης βασικό μέλημα μιας διδακτικής παρέμβασης με στόχο την ανάπτυξη ενσυναισθητικών δεξιοτήτων. Οι μαθητές νοιώθουν πως τους σέβονται οι άλλοι, μόνο αν αισθάνονται πως οι συμμαθητές τους γνωρίζουν. Για να έχουμε μια τάξη που νοιάζεται πρέπει να έχουμε μια τάξη με αναγνωρίσιμα και σεβαστά πρόσωπα, όπως τονίζει ο Οlsen.

Ενδεικτικά στη συνέχεια αναφέρονται ορισμένες διδακτικές στρατηγικές που ευνοούν την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και που θα ήταν ευκταίο να εντάσσονται στο αναλυτικό πρόγραμμα κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας. Αξίζει να σημειωθεί πως κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να εντάξει στη διδασκαλία του τέτοιες τεχνικές αλλά και να αυτοσχεδιάσει και να ανακαλύψει δικούς του δρόμους, προκειμένου να τονώσει την συναισθηματική νοημοσύνη των μαθητών του και να συσφίξει τους δεσμούς ανάμεσα στους μαθητές του.



Συγγραφή
Πρόζα, ποίημα, άρθρο σε εφημερίδα, οτιδήποτε μπορεί να γράψει ένα παιδί στο οποίο θα περιγράφει τη θέση ενός άλλου και θα στοχάζεται πάνω σε αυτήν, αποτελεί μια αποτελεσματική πρακτική.



Συζητήσεις ενθάρρυνσης (courageous conversations)
Ο δάσκαλος ζητά από τους μαθητές να βρουν λύσεις για δυσάρεστες κοινωνικές καταστάσεις, όπως, για παράδειγμα, τι πρέπει να γίνει, αν ένα παιδί μείνει έξω από ένα ομαδικό παιχνίδι, ή αν κάποιος ενοχλεί ένα παιδί κ.ο.κ Με αυτόν τον τρόπο ο εκπαιδευτικός θέτει τα παιδιά αντιμέτωπα με τα προβλήματα που καλούνται να επιλύσουν όσοι συμμαθητές τους βιώνουν τον αποκλεισμό, την απόρριψη ή την περιφρόνηση των συμμαθητών τους και ουσιαστικά βάζει τους μαθητές στη θέση των παραγκωνισμένων παιδιών.



Event Empathy Action (EEA)
Μια βασική μέθοδος ενδυνάμωσης της ενσυναίσθησης είναι η ΕΕΑ. Μια ομάδα μαθητών αξιοποιεί υποθετικά σενάρια, για να προκαλέσει στην τάξη συζήτηση και προτάσεις που βασίζονται στην ενσυναισθητική ανταπόκριση από την πλευρά των μαθητών. Πρόκειται για μια πρακτική, κατά την οποία οι μαθητές μαθαίνουν πώς να ανταποκρίνονται ενσυναισθητικά στους άλλους.



Αντισταθμιστικές στρατηγικές
Eφαρμόζονται όταν οι μαθητές εκφράζουν συμπεριφορές βασισμένες στην άγνοια ή όταν η μειονότητα υφίσταται διακρίσεις ή κάθε μορφής βία ή όταν υπάρχει μια ομόφωνη άποψη στην τάξη σχετικά με την ερμηνεία ενός γεγονότος. Ο δάσκαλος καλείται τότε να παίξει το δικηγόρο του διαβόλου να απομυθοποιήσει δημοφιλείς αντιλήψεις, να δείξει και την άλλη οπτική, να εκφράσει την αντίθετη θέση.



Social discovery lesson
Μέσα από τον διάλογο και μια διαδικασία ανοιχτών ερωταπαντήσεων με συνεχή ανατροφοδότηση, χωρίς κρίσεις και χαρακτηρισμούς οι μαθητές παρακινούνται να συναισθανθούν και να αναπτύξουν τον συναισθηματικό τους κόσμο. Το παιχνίδι ρόλων και η τεχνική της ανολοκλήρωτης φράσης είναι οι χαρακτηριστικότερες αυτής της προσέγγισης. ''Αυτό που πάντα θυμάμαι είναι...'', ''αυτό που με εκπλήσσει είναι …''. Με αυτό τον τρόπο οι μαθητές ξεδιπλώνουν πτυχές του ψυχικού τους κόσμου που ούτε οι ίδιοι δεν γνώριζαν καλά και γίνονται καλύτεροι κοινωνοί σκέψεων, φόβων και επιθυμιών, με αποτέλεσμα να αναγνωρίζουν την ύπαρξη όλων αυτών και στους συμμαθητές τους.



Προσομοίωση
Μια καλά δομημένη και πρακτικά εφαρμόσιμη προσομοίωση - ταύτιση με ένα άλλο πρόσωπο, διαφορετικό από εμάς- πρέπει να λαμβάνει υπόψη της την ηλικία και τις ικανότητες του μαθητή, με σκοπό να κατανοήσει πως το ίδιο γεγονός μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά και να έχει διαφορετική σημασία για τους ανθρώπους, καθώς και τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτή την ποικιλία οπτικών. Οι μαθητές κατά την προσομοίωση προσπαθούν να μπουν στο μυαλό του εκάστοτε ανθρώπου, να υποθέσουν πώς θα σκεφτόταν, τι θα ήξερε και τι όχι, όπως και τι θα έλεγε ή θα έκανε. Σημαντικό είναι, εξάλλου, να καταλάβουν τι σημαίνει να ζεις υπό διαφορετικές συνθήκες.



Αντιστροφή ρόλων - παιχνίδι ρόλων (role playing game)
Mπορεί να εφαρμοσθεί όταν η διδασκαλία αφορά σε ένα ζήτημα που σχετίζεται με μία ομάδα που δεν είναι δημοφιλής στους μαθητές ή σε περιπτώσεις διακρίσεων, στιγματισμού, περιθωριοποίησης κ.α. Σε μια δραματοποίηση, για παράδειγμα, μπορούν μαθητές με έλλειμμα στην ανεκτικότητα και την αποδοχή του διαφορετικού να υποδυθούν πρόσωπα που θα ενσαρκώνουν αυτό που δυσκολεύονται να αποδεχθούν. Έτσι θα πάψουν να φοβούνται αυτό που απλά δεν γνωρίζουν ή με το οποίο δεν είναι εξοικειωμένοι. Συχνά σε τέτοιες δράσεις ο εκπαιδευτικός αναθέτει στον μαθητή που έχει αντικοινωνική ή ρατσιστική στάση να υποδυθεί το θύμα μιας λεκτικής ή άλλου τύπου κακοποίηση.



Ενασχόληση με ένα έργο τέχνης ή δημιουργία καλλιτεχνικού έργου
Ο Heidegger επισημαίνει πως οι καλές τέχνες λόγω της αισθητικής εμπειρίας που προκαλούν μπορούν να μας μεταφέρουν σε μια άλλη αντίληψη του κόσμου αλλά και του εαυτού μας. H θέαση ενός πίνακα ζωγραφικής, για παράδειγμα, με την κατάλληλη προεργασία και καθοδήγηση από τον διδάσκοντα μπορεί να οδηγήσει το μαθητή στη διατύπωση ερωτημάτων σχετικά με τον άνθρωπο, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Μέσα από την παρατήρηση ενός καλλιτεχνήματος οι μαθητές μπορούν να αναπτύξουν την ικανότητά τους να στοχάζονται πάνω στη ζωή των άλλων και να πλάθουν τα δικά τους σενάρια για το πώς οι άνθρωποι που απεικονίζονται σε αυτά νοιώθουν.

 


Πηγή: specialeducation.gr

Τρόποι για να βοηθήσουν οι εκπαιδευτικοί του μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες

Μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες υπάρχουν σε κάθε σχολική τάξη. Για να μπορεί να βοηθήσει και να είναι αποτελεσματικός ένας καθηγητής/μία καθηγήτρια, καταρχήν πρέπει να γνωρίζει μερικά βασικά έστω στοιχεία για τις μαθησιακές δυσκολίες, να έχει ευαισθησία, υπομονή και ευελιξία στους τρόπους διδασκαλίας. Οι περισσότεροι μαθητές, έχουν τις ικανότητες και τις δυνατότητες να προοδεύσουν και αυτό που συνήθως τους κρατά πίσω είναι οι αδιάφοροι εκπαιδευτικοί και τα πολλά αρνητικά του εκπαιδευτικού συστήματος. Ας δούμε όμως μερικά στοιχειώδη πράγματα που μπορούν να κάνουν οι εκπαιδευτικοί για να βοηθήσουν τους μαθητές με δυσλεξία.

Διακριτική βοήθεια

Βοηθήστε διακριτικά τους μαθητές, ελέγχοντας την πρόοδο σε μια εργασία, ενθαρρύνοντας ή ακόμα και βοηθώντας πρακτικά στην λύση μιας άσκησης. π.χ. δείξτε μια λέξη κλειδί, υπογραμμίστε μια πρόταση, προτείνετε κάποιες ιδέες σε μια έκθεση κλπ.

 

Επικοινωνία και κατανόηση

Μιλήστε με τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες και βεβαιώστε τους ότι κατανοείτε τις δυσκολίες τους και ότι θα τους βοηθάτε. Κάντε τα παιδιά να νοιώσουν αποδεκτά και ότι έχουν κάποιον που σέβεται τις δυσκολίες τους.

 

Περιλήψεις-Σχεδιαγράμματα

Κάντε σχεδιαγράμματα του μαθήματος στον πίνακα ή ακόμα καλύτερα και τυπωμένα ώστε τα παιδιά να τα παίρνουν σπίτι τους και να βοηθιούνται στην μελέτη τους. Τονίστε τις λέξεις κλειδιά και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που θα βοηθήσει στην εκμάθηση.

 

Διόρθωση γραπτού

Δώστε έμφαση στην προσπάθεια και βαθμολογείστε με επιείκεια. Δώστε έμφαση στο γεγονός ότι έχει μελετήσει και έχει προσπαθήσει, άσχετα αν δεν είναι ικανοποιητικό το τελικό αποτέλεσμα σε μια γραπτή ή προφορική δοκιμασία. Προσοχή, μην γεμίζετε το γραπτό με παρατηρήσεις και διορθώσεις, παρά μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο!

 

Ενθάρρυνση

Έπαινος σε κάθε προσπάθεια και βελτίωση του μαθητή, θα του δώσει δύναμη και κίνητρο να συνεχίσει να προσπαθεί. Τονίστε ακόμα και την πιο μικρή πρόοδο.

 

Εργασίες για το σπίτι

Αν είναι εφικτό, μειώστε τον όγκο των εργασιών για το σπίτι ή ακόμα και ειδικά για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Αφήστε τα παιδιά να επιλέξουν αν θέλουν να κάνουν μια εργασία γραπτά ή στον υπολογιστή.

 

Πηγή: paidagwgos.blogspot.com/ Σοφία Τσιντσικλόγλου Ειδική Παιδαγωγός